خرچنگ نعل اسبی موجود عجیبی است. در واقع خرچنگ نیست چون شاخک ندارد و به دلیل سوابقش که به ۴۵۰ میلیون سال پیش برمی‌گردد بیشتر به عنوان یک فسیل شناخته می‌شود. اما این موجودت عجیب اخیرا برای خواصی که در خونشان وجود دارد، مورد توجه صنایع تولید دارو قرار گرفته‌اند.

خون خرچنگ نعل اسبی برای آزمایش استریل بودن واکسن‌ها استفاده می‌شود زیرا ترکیب خون این جانور در مقابل «اندوتاکسین»ها که زهر ناشی از باکتری‌های پاتوژنی است به شدت واکنش نشان داده و لخته می‌شود. به گفته دانشمندان اگر خون خرچنگ نعل اسبی وارد واکسن شود و واکسن لخته شود به این معنی است که واکسن ایمن نیست.

در اروپا شکل کارخانه‌ای خون خرچنگ نعل اسبی به عنوان گزینه‌ای امن شناخته شده است اما این ماده هنوز در آمریکا از طرف اداره نظارت بر غذا و داروی این کشور (اف دی اِی) تایید نشده است. 

درنتیجه، شرکت‌های دارویی در آمریکا که برخی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان دارو در جهانند، هم‌چنان از خون خرچنگ‌های نعل اسبی استفاده می‌کنند.

همه ساله در فصل بهار که حدود نیم میلیون خرچنگ نعل اسبی برای تخم‌گذاری به ساحل می‌آیند، جمع‌آوری شده و به آزمایشگاه‌ها فرستاده می‌شوند تا به اصطلاح عمل «دوشیدن شیر» برشان انجام شود. «شیردوشی» به معنای آن است که حدود یک سوم خون‌شان گرفته شده و سپس بار دیگر به آب برگردانده می‌شوند.

این عملیات وقت‌گیر خون خرچنگ نعل اسبی را گران می‌کند. در حال حاضر هر لیتر خون این جانور به مبلغ ۱۸۰ هزار پوند به فروش می‌رسد.

طرفداران محیط زیست می‌گویند پیامدهای خون‌کشی از خرچنگ به‌درستی مورد بررسی قرار نگرفته است اما تعداد خرچنگ‌های نعل اسبی در مناطق اصلی زیستشان کاهش یافته است.

بنا به مقاله‌ای که در نشریه «نشنال جیوگرافیک» چاپ شده است، در سال ۱۹۹۰ تعداد خرچنگ‌هایی که در خلیج دلاور آمریکا یعنی محل اصلی تخم‌ریزی و جمع‌آوری‌شان زندگی می‌کردند حدود ۱.۲ میلیون بود. در سال ۲۰۰۲ این رقم به ۳۳۳.۵۰۰ کاهش یافته است.

در این میان، تنها شرکت‌های تولید دارو نیستند که به خرچنگ‌های نعل اسبی متکی‌اند. 

پرندگان دریایی از جمله تلیله حنایی و مرغ باران در مهاجرت‌هایشان به قطب شمال برای تخم گذاشتن از تخم این خرچنگ تغذیه می‌کنند.

درنتیجه، طرفداران محیط زیست خواهان جایگزین شدن کامل ترکیبات کارخانه‌ای برای خون خرچنگ نعل اسبی در شرکت‌های تولید داروی آمریکا شده‌اند.

این تقاضا به دلیل هجومی که برای تولید واکسن ویروس کرونا در جریان است فوریت بیشتری پیدا کرده است. 

دکتر باربارا برومر، مدیر حفاظت از طبیعت در نیوجرسی به رادیوی ۴ بی بی سی گفت: «وقتی (خرچنگ‌ها) را به دریا برمی‌گردانند، زنده‌اند، اما کسی واقعا نمی‌داند خون‌کشی از آن‌ها چه تاثیری بر زندگی‌شان گذاشته است.

در حال حاضر دست‌کم سی کارخانه تولید دارو مشغول کار روی واکسن کروناست و هرکدام از آن‌ها آزمایشات گسترده‌ای برای ایمنی استریل آن‌ها انجام می‌دهند. نگرانی من جمعیت خرچنگ‌های نعل اسبی است که بخشی کلیدی برای حفظ تعادل زیست‌اند.»

او گفت طرفداران محیط زیست در حال تلاش برای تایید گزینه کارخانه‌ای خون این خرچنگ‌ها هستند «تا بتوانیم اتکا به طبیعت را به عنوان منبع آزمایشات سم‌شناسی باکتری‌ها از بین ببریم.

این برای خرچنگ‌ها و پرندگان خبر خوبی خواهد بود. نهاد حفظ طبیعت که من عضوی از آن هستم معتقد به حفاظت از زمین و آب است که همه ما به آن متکی هستیم.»